
ในกระบวนการของการทำไร่อ้อย ช่วงเวลาของการเก็บเกี่ยวอ้อยนั้นจะขึ้นอยู่กับกำหนดเวลา "เปิดหีบ" ที่โรงงานน้ำตาลกำหนด ซึ่งก็คือช่วงเวลาราวนี้ ประเด็นใหญ่ของไร่อ้อยตอนนี้คือการหาแรงงานมาตัดไร่อ้อยครับ
การตัดไร่อ้อยนั้นมีวิธีจ่ายค่าจ้างก็ใช้ระบบจูงใจตามปริมาณงาน คือคิดค่าแรงตามน้ำหนักที่ตัดได้ ปัญหาก็คือถ้าตัดอ้อยแบบสด ใบของมันจะแหลมคมมาก คนงานที่มาตัดก็เกี่ยงไม่มากัน การเผาช่วยลดปัญหานี้ไปทำให้คนงานอยากจะมาตัดอ้อยมากขึ้น อีกทั้งตัวเร่งที่เป็นช่วงเวลาเปิดหีบอันจำกัด ก็ทำให้ผู้ทำไร่อ้อยไม่ค่อยมีทางเลือกนอกจากทำไงก็ได้ให้หาคนงานมาตัดอ้อยได้ทันเวลา
อาจจะสงสัยว่า productivity ของอ้อยจะเสียหายหรือไม่หากเผา คำตอบคือก็เสียหายครับ โดยค่าความหวานที่วัดโดยโรงงานน้ำตาลจะลดลง แต่ถ้าไม่เลือกวิธีเผาไร่อ้อยก็หาคนตัดไม่ได้ เกษตรกรเลยต้องจบด้วยวิธีการนี้ ที่หนักกว่านั้นคืออ้อยสดมันสามารถเก็บได้นาน แต่อ้อยไหม้เก็บได้ไม่นาน กลายเป็นโรงงานบางแห่งตั้งธงว่าต้องการอ้อยเผาเท่านั้น เพราะการันตีได้ว่า เป็นของใหม่-ตัดมาจากไร่ร้อนๆ ไปเสียอย่างนั้น
ปัจจุบันตัวเลขการตัดไร่อ้อยด้วยวิธีเผาสูงถึง 70% ของการตัดไร่อ้อยทั้งหมด และกระทรวงเกษตรก็พยายามรณรงค์แต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผลนัก เพราะปัญหาแรงงานที่เป็นตัวหลักนั่นเองครับ
จากจุดนี้ ปัญหาแรงงานในขั้นตอนเก็บเกี่ยวในภาคเกษตรกรรม ก็อาจจะเป็นตัวเร่งหนึ่งเช่นกันให้เกิดการใช้เครื่องจักรมากขึ้นในอนาคตครับ
1 comment:
น้าจะมีคนคิดเครื่องตัดอ้อยขาย
Post a Comment